Κυρίες & κύριοι, η Σίλια!

H Σίλια Κατραλή Μινωτάκη είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα που συνδυάζει με φανταστικό τρόπο πολλές καλλιτεχνικές πτυχές. Αξίζει να γνωρίσεις και να αφουγκραστείς το «ανήσυχο πνεύμα» της διαβάζοντας τη συνέντευξη της στο «We are media».

WRM: Προσπαθώντας να γνωρίσουμε την «ιδεαλίστρια τραγουδοηθοποιό υποψήφια για τίποτα» Σίλια Κατραλή Μινωτάκη, ζητάμε μία σύντομη ανάλυση-επεξήγηση της ενδιαφέρουσας περιγραφής της που βρίσκεται στο bio του προσωπικού της Instagram.

ΣΙΛΙΑ: Είναι μία σύντομη περιγραφή που καλύπτει ένα κομμάτι ας πούμε της προσωπικότητας μου στα πλαίσια του χιούμορ πάντα, με μία εσάνς σχολιασμού επικαιρότητας που τη βρίσκω διασκεδαστική, αν μη τι άλλο.

WRM: Από πότε ξεκίνησε η επαφή σου με τις τέχνες και πότε σου συνέβησαν ενδεχομένως «στροφές» στην καριέρα σου;

ΣΙΛΙΑ: Δεν ξέρω αν έχουν συμβεί «στροφές» με την έννοια αυτή που συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε την έκφραση. Θέλω να πω, ασχολήθηκα με την υποκριτική τέχνη κατευθείαν μετά το λύκειο. Μπήκα σε μια δραματική σχολή και ασχολούμαι με αυτό ακόμη. Με τη μουσική είχα ασχοληθεί πολύ πριν ενηλικιωθώ στο πλαίσιο σχολικών συγκροτημάτων, ποτέ όμως επαγγελματικά μέχρι το 2020 που έβγαλα τον πρώτο δίσκο. Έγραφα κείμενα και σενάρια από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Κάποια έχουν δημοσιευθεί, έχουν ανεβεί ως παραστάσεις ή ταινίες, ενώ κάποια άλλα, όχι. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα χαοτικό μέρος ο εγκέφαλος μου κι εκεί καμία φορά κι εγώ η ίδια απορώ πού θα καταλήξει όλο αυτό. Μπορώ μόνο να πω πως είμαστε ό,τι είμαστε και ταξιδεύουμε άλλοτε με το κύμα και άλλοτε με την καρδιά κι όπου βγει!

WRM: Μίλησέ μας για την καταπληκτική αισθητική σου. Σίγουρα δεν υπακούει σε mainstream κανόνες.

ΣΙΛΙΑ: Είμαι οπαδός του υπερρεαλισμού κι αυτό έχει φανεί στις δουλειές που κατά καιρούς έχουμε κάνει, είτε θεατρικά είτε κινηματογραφικά. Είναι κι αυτός ένας έγκυρος τρόπος να βλέπει κανείς την πραγματικότητα. Σίγουρα δεν απευθύνεται σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού αλλά έχει κι αυτή η οπτική το δικό της κοινό που την ασπάζεται και την αγκαλιάζει όπως της αξίζει. Δεν ξέρω αν υπακούει ή όχι σε κανόνες. Δεν είμαι βέβαιη αν υπάρχουν κανόνες μέσα σε αυτό που κάνουμε και τι ρόλο μπορεί να έχουν. Είμαι ευγνώμων για τις δουλειές που έχω κάνει και για τους ανθρώπους που πάντα έχω δίπλα μου σε αυτές.

WRM: Γιατί επιλέγεις να «ντύνεις» με μεταφυσικές έννοιες τις παραστάσεις σου;

ΣΙΛΙΑ: Για τον ίδιο λόγο που κάποιος άλλος επιλέγει να μην το κάνει. Είναι η αισθητική μου αυτή πάνω στα πράγματα. Είναι ο τρόπος να παρατηρώ τη ζωή και να την αποτυπώνω. Κάποιος άλλος θα είχε έναν εξίσου ενδιαφέροντα και εξ ολοκλήρου διαφορετικό τρόπο για να πει το ίδιο πράγμα. Αυτή είναι η μαγεία στη δουλειά μας. Αν ήμουν προγραμματιστής αυτή θα ήταν η γλώσσα προγραμματισμού που θα χρησιμοποιούσα. Είναι απλά μια γλώσσα που μεταφέρει ένα μήνυμα, τίποτα παραπάνω. Το μήνυμα είναι το ίδιο.

WRM: Περίγραψέ μας τη σχέση σου με την πολιτική.

ΣΙΛΙΑ: Είναι μια σχέση φόβου και πάθους. Θα ήθελα να σταματήσουμε να ασχολούμαστε πια με την πολιτική. Θα ήθελα να σταματήσουν όλα να έχουν χροιά πολιτική. Για να μην παρεξηγηθώ είμαι γενικά πολύ επιρρεπής σε τέτοιου είδους συζητήσεις, ωστόσο κάπου-κάπου αυτή η μανία ξεφεύγει από τα όρια της πολιτισμένης συζήτησης και καταλήγει σε φανατισμό από πολλές απόψεις. Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη για όλο αυτό. Θυμάμαι πως κάποτε υπήρχε και μια άλλη υπόσταση στα πράγματα. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω στο «απολιτίκ» ούτε το ασπάζομαι. Αντιθέτως θεωρώ πως η «απολιτίκ» στάση είναι μέρος του προβλήματος. Αυτό που θέλω να πω είναι πως αντί να τσακωνόμαστε ανά μεταξύ μας, ίσως θα ήταν πιο ελπιδοφόρο να οργανωθούμε για κάτι μεγαλύτερο και συλλογικό. Να μην μένουμε στις αιτίες του προβλήματος αλλά να προτείνουμε τις λύσεις, να τις ουρλιάξουμε αν χρειαστεί μέχρι να μας ακούσουν. Η αποχή από όλο αυτό δεν είναι λύση. Μα ούτε και η επιβολή των προσωπικών μας «πιστεύω» ή συμφερόντων οδηγεί κάπου. Μονάχα ο παραγωγικός διάλογος και οι συλλογικές κινητοποιήσεις είναι ικανές να οδηγήσουν σε σπουδαίες μετατοπίσεις. Αυτή είναι η δίκη μου σκοπιά στα πράγματα. Και δυστυχώς νομίζω πως ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Είναι η καταλληλότερη στιγμή για μετατοπίσεις. Είναι αναγκαίες όχι εθελοντικές.

WRM: Τα social media και εν γένει το διαδίκτυο πώς επηρεάζει τις τέχνες; Πιστεύεις ότι διαμορφώνει τους καλλιτέχνες ή διαμορφώνεται από αυτούς; Ενδεχομένως δημιουργεί νέες μορφές τέχνης;

ΣΙΛΙΑ: Σίγουρα όλη αυτή η τάση έχει δώσει χώρο και αμεσότητα σε δημιουργικούς ανθρώπους να εκφραστούν και να είναι παραγωγικοί με έναν δικό τους τρόπο, με την αμεσότητα της μικρής οθόνης ενός κινητού. Δεν ξέρω αν μπορεί να χαρακτηριστεί τέχνη εν γένει, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παράγουν τέχνη μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Κανονική τέχνη απόλυτα μοναδική κι απόλυτα δική τους. Δεν το βρίσκω κακό. Άλλωστε κάθε νόμισμα έχει δυο πλευρές.

WRM: Όσον αφορά την εμπορευματοποίηση τέχνης, τα τηλεοπτικά προϊόντα και την αναγνωρισιμότητα που χαρίζουν. Υπάρχει αυθεντικότητα; Θεωρείς πως υπάρχει χώρος για το «διαφορετικό»;

ΣΙΛΙΑ: Υπάρχει νομίζω χώρος για κάθε τι που είναι ειλικρινές, μοναδικό και σαφές. Για κάθε τι αυθεντικό που σέβεται τον εαυτό του και παραμένει πιστό σε μία ταυτότητα, όποια κι αν είναι αυτή. Υπάρχει χώρος για πειραματισμούς. Αλίμονο αν επαναπαυθούμε από τώρα στους δρόμους που χάραξαν οι προηγούμενοι.

WRM: Υπάρχουν όρια στην τέχνη και αν ναι, πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα όρια της εκάστοτε τέχνης;

ΣΙΛΙΑ: Δεν έχω σκεφτεί ποτέ τα όρια, παρά μόνο τη συμβατότητα. Θέλω να πω, υπάρχουν πράγματα που ταιριάζουν σε εμάς ή στο έργο μας και πράγματα που δεν μας ταιριάζουν, που δεν καθίστανται δηλαδή συμβατά στη δεδομένη στιγμή, στο δεδομένο έργο. Νομίζω αυτό είναι που πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο και όχι τα όρια. Και ας μη ξεχνάμε πως στο στοιχειωμένο σπίτι της ζωής, η τέχνη, είναι το μόνο σκαλί που δεν τρίζει. Οφείλει να είναι ειλικρινής, λοιπόν, όσο κι αν ενοχλεί ή πονάει.

WRM: Πού μπορούμε να σε απολαύσουμε αυτή την περίοδο;

ΣΙΛΙΑ: Βρίσκομαι κάθε Δευτέρα στο Faust, στο χειροποίητο υπερθέαμα του Χρήστου Ράντου «The influencer Academy» μαζί με εξαιρετικούς συναδέλφους ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές ακόμη και influencers. Μια πολύ όμορφη αμιγώς μουσική παράσταση που σχολιάζει και καυτηριάζει την επικαιρότητα και την κυριαρχία των social media με ένα πολύ μοναδικό, δικό της τρόπο. Έπειτα την Παρασκευή 17/3 τραγουδάμε με τον Ζαχαρία Μπασιά και τους «3,14» στο Βonnie & Clyde στην Αργυρούπολη. Ενώ παράλληλα συνεχίζουμε έως το τέλος της σεζόν στον «Παράδεισο των κυριών» στον Αlpha.

WRM: Υπάρχει κάποια καινούρια σου δημιουργία για την οποία θα ήθελες να μας ενημερώσεις;

ΣΙΛΙΑ: Ολοκληρώνουμε σιγά-σιγά το νέο άλμπουμ και σύντομα θα βρίσκεται στις οθόνες σας. Θα μιλήσω εκτενώς γι’ αυτό το εγχείρημα μετά την ολοκλήρωση του. Θα καταλάβετε τότε το γιατί. Όσα λιγότερα πούμε για τις ηλιαχτίδες, τόσο το καλύτερο!

WRM: Ευχήσου κάτι για τους νέους σήμερα πλαισιώνοντας την ευχή σου με ένα τραγούδι για background.

ΣΙΛΙΑ: Μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα όταν είμαστε μαζί. Στις συλλογικότητες βρίσκονται οι απαντήσεις και στα μαζί οι λύσεις. Να μάθουμε να χαρίζουμε απλόχερα την αγάπη κι όπου βγει. Αλληλέγγυα, ανθρώπινα, συλλογικά. Να θυμόμαστε πως οι συγχώρεση λυτρώνει, συνοδευόμενη από το  «Weight of love» των Βlack keys.

Βρείτε την Σίλια Κατραλή Μινωτάκη στα Social Media:

-Facebook: Cilia Katrali Minotaki

-Instagram: cilia_kat

-TikTok: Cilia Katrali