Συζητάμε παρέα με τον Ανδρέα Πασπάτη

Σε μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με τον stand up comedian Ανδρέα Πασπάτη να απαντάει σε όλες μας τις απορίες με άκρως παραστατικό τρόπο και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.

WRM: Μίλησέ μας για εσένα. Ποιος είναι ο Ανδρέας Πασπάτης;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Εγώ είμαι παιδιά. Χάρηκα πολύ, Ανδρέας! Τώρα τι να σου πω χωρίς να γίνει πολύ άβολο; Είμαι κωμικός και ασχολούμαι με την κωμωδία και κυρίως το stand up. Έχω και κάτι πτυχία και κάτι μεταπτυχιακά σε πληροφορική και game design, αλλά αυτά είναι τελείως άλλο θέμα και πλέον δεν ασχολούμαι τόσο με αυτά. Οπότε ναι, ο κόσμος συνήθως με ξέρει σαν κωμικό, από τις 2 πρώτες μου παραστάσεις που είναι και ανεβασμένες στο Youtube, το “Τσάι Party” και το “Διαβάστηκε”. Ή δεν με ξέρει και καθόλου…υπάρχουν και αυτοί.

WRM: Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο στην Ελλάδα του 2022 να βρει αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή του και να το πραγματοποιήσει;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Ότι εγώ είμαι ο νέος εδώ; Ευχαριστώ πολύ! Δεν ξέρω να σου πω. Τι είναι εύκολο δηλαδή στην Ελλάδα του 2022; Και δεν το εννοώ ρε παιδί μου με την έννοια του “α εκεί μας καταντήσαν τα «λαμόγια» κλπ. Αλλά είναι μια δύσκολη εποχή (δεν ξέρω τελικά ποια είναι κ η εύκολη εποχή γιατί νιώθω πως αυτή η φράση με την δύσκολη εποχή ισχύει τα τελευταία 10+ χρόνια). Γενικότερα το να βρει ένας νέος τι θέλει να κάνει, δεν είναι κάτι απλό. Επίσης, δεν νομίζω πως συμφωνώ με την μονιμότητα της φράσης “τι θέλω να κάνω στην ζωή μου”. Δηλαδή δεν είναι κάτι που το διαλέγεις και το παντρεύεσαι για πάντα. Μπορείς να το κάνεις για όσο σε γεμίζει και μετά να βρεις κάτι άλλο που σε γεμίζει περισσότερο και να αλλάξεις κατεύθυνση. Τώρα το να πραγματοποιήσεις έναν στόχο θέλει σίγουρα τύχη και αφοσίωση…δεν είναι κάτι που γίνεται άμεσα. Συνήθως, όσο πιο μεγάλος ο στόχος τόσο πιο πολλά χρόνια χρειάζεσαι για να τον πλησιάσεις.

WRM: Πώς συνδυάζονται οι σπουδές στην Πληροφορική και το μεταπτυχιακό στο Game Design με το stand up; Τι παρακινεί κάποιον με τόσες σπουδές όπως εσύ στο να ασχοληθεί με κάτι τόσο διαφορετικό;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Ντάξει, η μάνα μου την έβαλε αυτήν την ερώτηση, πες αλήθεια. Ε όλοι σήμερα έχουν 2 και 3 πτυχία… εγώ γιατί όχι; Για να είμαι ειλικρινής , το stand up είναι κάτι που έκανα σαν φοιτητής και το γνώρισα πριν ασχοληθώ με game design. Όταν πήγα Λονδίνο για να σπουδάσω πάνω στα παιχνίδια, νόμιζα πως θα μείνει και πίσω η κωμωδία για εμένα, αλλά πολύ γρήγορα μου έλειψε. Οπότε, αυτή η έλλειψη, σε συνδυασμό με κάποιες ευκαιρίες που μου παρουσιάστηκαν τότε, με έκαναν να επιστρέψω και να επικεντρωθώ στην κωμωδία.

WRM: Το stand up comedy ήταν επιλογή της στιγμής, είδες μια παράσταση και είπες «αυτό θέλω να κάνω» ή ήταν προϊόν μακροχρόνιας αναζήτησης μιας μορφής έκφρασης;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Θα ήθελα να σου πω ότι ήταν το 2ο και ότι είμαι ένας βαθυστόχαστος ψαγμένος άνθρωπος, αλλά αυτό που έγινε πραγματικά, είναι πολύ πιο κοντά στο 1ο. Όταν ανακάλυψα το stand up και είδα την πρώτη παράσταση, έπαθα πλάκα με το πόσο μου άρεσε. Ακόμα και τότε βέβαια δεν περίμενα ότι θα μπορέσω να ασχοληθώ όντως με αυτό. Δεν υπήρχε σαν επιλογή καριέρας τότε το stand up. Δεν ήξερα κάποιον που να ζει, ρε παιδί μου, από αυτό. Αλλά τελικά το ξεκίνησα σαν χόμπι και όταν δημιουργήθηκε η σκηνή του stand up στην Ελλάδα και άρχισε να εξελίσσεται, ήμουν εκεί και κατάφερα να το ακολουθήσω.

WRM: Γιατί επέλεξες να γίνεις συγκεκριμένα stand up κωμικός; Υπάρχει κάποιο μοναδικό χαρακτηριστικό που σου προσφέρει το stand up και δεν το βρίσκεις σε άλλη μορφή τέχνης;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Ντάξει, πλέον μπορεί το stand up να είναι η βασική μου ενασχόληση και αυτό με το οποίο ξεκίνησα, αλλά γενικότερα η συγγραφή και η παραγωγή κωμωδίας αποτελούν μέρος του ενδιαφέροντος μου. Το stand up βέβαια έχει όλη αυτή την αίγλη του ότι μπορείς να παράγεις μια ολόκληρη παράσταση μόνος σου, σχετικά γρήγορα και απλά (όχι εύκολα – απλά) με άμεσο feedback από τον κόσμο, πράγμα που δύσκολα βρίσκεις αλλού.

WRM: Από πού αντλείς έμπνευση για κάθε σου παράσταση; Προφανώς δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις μια ολόκληρη παράσταση από το μηδέν. Πόσο καιρό δουλεύεις ένα κείμενο μέχρι να πεις «οκ, τώρα είναι έτοιμο»;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Καλά τίποτα δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις από το μηδέν νομίζω. Όταν ξεκινάς να γράφεις stand up, το καλό είναι πως δεν ξεκινάς να γράφεις παράσταση στην ουσία. Ξεκινάς να γράφεις αστεία για διάφορες θεματολογίες. Στη συνέχεια διαλέγεις τι σ’ αρέσει και τα δένεις, δημιουργώντας έτσι μια παράσταση. Το stand up  σου προσφέρει αυτήν την ελευθερία. Δηλαδή, μια παράσταση συνήθως είναι αποτέλεσμα μιας συρραφής από αστεία μπιτ/θεματολογίες. Τώρα το κάθε μπιτ για να το γράψεις μπορεί να πάρει από λίγες μέρες μέχρι και μερικές εβδομάδες. Και πάλι δεν τελειώνει εκεί. Πρέπει να το δοκιμάσεις στην σκηνή για να το τελειοποιήσεις. Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκινάει μια παράσταση συνήθως δεν είναι παντελώς έτοιμη.  «Στρώνει» όμως κατά την διάρκεια των πρώτων φορών που παίζεται. Απλά κάποια στιγμή λες οκ φτάνει, έτσι είναι καλά, την βιντεοσκοπείς και περνάς στην επόμενη.

WRM: Υπάρχει κάτι που ανακάλυψες για τον εαυτό σου μέσα από το γράψιμο και σου έκανε εντύπωση ή ακόμα και σε τρόμαξε στην αρχή;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Στην αρχή όχι τόσο γιατί ήμουν 17 – 18 χρονών και δεν ήξερα τι έκανα καλά-καλά. Αρκετά αργότερα που το είδα πιο σοβαρά και άρχισε να εξελίσσεται το γράψιμό μου, άρχισα να καταλαβαίνω καλύτερα πώς λειτουργεί η κωμωδία και οι μηχανισμοί της. Νομίζω πως περισσότερο με τρομάζουν και με εντυπωσιάζουν αυτά που ακόμα δεν έχω κατακτήσει, παρά αυτά που ξέρω.

WRM: Τα αγαπημένα σου πρόσωπα στήριξαν εξ αρχής την απόφασή σου να ασχοληθείς με το stand up;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Έχεις πάει σε βαθιά ψυχολογία εδώ. Όχι ιδιαίτερα. Καθόλου θα έλεγα. Τώρα όμως είναι αρκετά υποστηρικτικοί.

WRM: Χαρακτήρισε μας το χιούμορ σου (ελεύθερα). Πιστεύεις πως πρέπει να υπάρχουν όρια στο χιούμορ; Υπάρχουν θέματα με τα οποία από δική σου επιλογή δεν ασχολείσαι;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Καλά τώρα αυτό είναι μεγάλο θέμα. Για να απαντήσω σύντομα, όσο μπορώ, θα πω πως από τη μία, όχι, δεν υπάρχουν όρια. Δηλαδή μπορείς να αστειευτείς με το οτιδήποτε. Από την άλλη, ο τρόπος με τον οποίο επιλέγεις να κάνεις τα αστεία σου και η πλευρά που θα πάρεις και το ποιον ή τι θα επιλέξεις να βάλεις στο στόχαστρο του αστείου σου, είναι μια επιλογή που κάνεις και, όσο να πεις, σε χαρακτηρίζει. Τι εννοώ; Μπορείς για παράδειγμα να κάνεις ένα αστείο για κακοποίηση, που είναι δύσκολο θέμα. Το αν θα επιλέξεις όμως το αστείο να είναι κατά του θύματος ή του θύτη είναι μια επιλογή που καταλήγει σε 2 διαφορετικά αποτελέσματα για την ίδια όμως θεματολογία. Επίσης, όριο υπάρχει και στις δυνατότητες του κωμικού. Δηλαδή αν δεν καταφέρεις να βγάλεις ένα καλό αστείο που να μην προσβάλει ευπαθείς ομάδες για κάποιο θέμα, ε εκεί τότε υπάρχει όριο προσωπικών δυνατοτήτων. Οπότε καλύτερα να μην ασχοληθείς με αυτό το θέμα μέχρι να γίνεις καλύτερος και να καταφέρεις να ξεπεράσεις αυτό το όριο. Δεν ξέρω αν βγάζει καθόλου νόημα έτσι όπως το έθεσα… ελπίζω να βγάζει!

WRM: Ο χώρος του stand up comedy είναι προσιτός στην Ελλάδα; Στο εξωτερικό τι διαφορετικό ισχύει;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Πιστεύω είναι αρκετά προσιτός. Όλοι οι συνάδελφοι απ’ όσο ξέρω χαίρονται να βοηθάνε νέα παιδιά αλλά και συναδέλφους όταν βρίσκονται σε δυσκολίες. Είτε συγγραφικά είτε επαγγελματικά ακόμα και… προσωπικά. Ειδικά για τα νέα παιδιά υπάρχουν και τα Open Mics που είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να ξεκινήσεις. Δεν νομίζω πως υπάρχει πιο προσιτό πράγμα από αυτό. Στο εξωτερικό δεν έμεινα αρκετά για να έχω ολοκληρωμένη γνώμη, αλλά πιστεύω πως παρότι είναι αρκετά μεγαλύτερος ο χώρος, κι εκεί υπάρχει αρκετή αλληλεγγύη.

WRM: Μίλησέ μας για το θεσμό των open mics. Τα στηρίζεις;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Τα Open Mics που λες, είναι παραστάσεις stand up ανοιχτού μικροφώνου όπου δηλώνεις συμμετοχή για να παίξεις. Δεν έχει κάποια αυστηρά κριτήρια, παρά μόνο να έχεις 5 λεπτάκια δικό σου αστείο, και όχι κλεμμένο από κάπου αλλού υλικό. Στις βραδιές open mic παρουσιάζει κάποιος πιο έμπειρος κωμικός και συμμετέχουν 10, ίσως και παραπάνω άτομα, που είναι νέοι και παλιοί κωμικοί, για 5 λεπτά ο καθένας, με νέο υλικό. Εκεί στην ουσία πας για να δοκιμάσεις τα νέα σου αστεία ή και να δοκιμάσεις το stand up γενικότερα. Φυσικά και τα στηρίζω και μάλιστα τρέχω και μια διοργάνωση εγώ ο ίδιος. Τα open mic που γίνονται εβδομαδιαία στο barazz στον νέο κόσμο. Να έρθεις να δεις. Είναι πολύ ωραίες βραδιές, ο κόσμος έρχεται να ακούσει αστεία που λέγονται εκεί πρώτη φορά (και πολλά ίσως και τελευταία). Στην ουσία βλέπει κωμωδία και ακούει αστεία που θα μπουν και σε επαγγελματικές παραστάσεις αργότερα, αλλά τα βλέπει στην αρχική τους μορφή.

WRM: Μίλησέ μας για την πιο πρόσφατη δουλειά σου. Πού μπορεί κάποιος να σε απολαύσει αυτή την περίοδο; Ποια τα επόμενα σχέδιά σου;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Αυτή την στιγμή ετοιμάζω την 3η μου solo stand up comedy παράσταση, με τίτλο “Σόλο”. Αυτήν ακριβώς την στιγμή όμως! Ενώ μιλάμε εγώ γράφω αστεία σκέψου. Σε πιο σοβαρή βάση , η παράσταση θα παρουσιαστεί πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Αυλαία, 22 και 29 Δεκεμβρίου. Έπειτα, 12 με 15 Γενάρη θα πάει στην Κρήτη και μετά θα κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα τον Φεβρουάριο στο Θέατρο «Άβατον» όπου και θα είναι για κάθε Παρασκευή για όλο τον Φλεβάρη και πιθανόν και τον Μάρτιο. Αυτά τώρα δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημα οπότε εδώ να σημειωθεί πως δίνω αποκλειστικά τώρα!

WRM: Κλείνοντας, δώσε μια ευχή για το νέο έτος.

ΑΝΔΡΕΑΣ: Καλή χρονιά, παιδιά! Απλά να είναι όντως καλή αυτή τη φορά. Νιώθω πως όσο περισσότερο το λέμε τόσο λειτουργεί ανάποδα. Οπότε εύχομαι τουλάχιστον να μην έχουμε κοσμοϊστορικής κλίμακας προβλήματα. Δεν ζητάω πολλά ελπίζω. Α! Και να βλέπετε περισσότερο stand up! Αυτό σίγουρα βελτιώνεται πλέον στην Ελλάδα, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά.  
Νομίζω μόλις έδωσα υποψηφιότητα για τις χειρότερες και πιο μίζερες ευχές της ιστορίας!

Μπορείτε να βρείτε τον Ανδρέα Πασπάτη στα social media:

-Facebook: andreaspaspatis

-Instagram: Andreas Paspatis

-TikTok: @andreaspaspatis